Shadesoul

Днямі ня вытрымала, напісала ліст І.Л. Справа сур'ёзная, выпендриваться нельга, таму пісала на той мове, на якой думаю - то-бок, па-руску.
Дапісала ліст, у галаву прыйшоў пастскрыптум (з паў-ліста памерам атрымаўся). Запісала - на той мове, на якой ён прыйшоў. Так і паехаў у тое Жодзіна дзьвюхмоўны ліст...

(знарок даслала заказным ("і хай задушацца", бо казалі, што іншую пошту яму не даюць), дык на наступны дзень адвакат паведаміў, што хлопцу пачалі даваць пошту)
(а сёння І.Л. спыніўся, толькі непакоіць, ці здолее аднавіцца цяпер)

Закону болей няма. Нават ілюзіі закону болей няма. Мне страшна.

...Была такая добрая дзіцячая кніжка ў чацьвёртым, здаецца, класе, і там у прадмове было - "Ніколі не забудзем, нікому не даруем". Пераклікаецца.

Я цяпер хаджу ў краму недзе ў 21:00 - 22:00. Тады ў Гіппа дастаткова пуста, што падаецца мне больш бяспечным у сэнсе вожыка. У масцы хаджу, бо крыху памяншае верагоднасьць і трывожнасьць. Іншыя людзі ў краме збольшага ў масках, гэта таксама памяншае верагоднасьць і трывожнасьць. У чэргі, дарэчы, становяцца з дыстанцыяй, як належыць.

НуОК.

Спатрэбілася тут мне трапіць у аптэку, якая знаходзіцца ў "Мандарыне". Пайшла сярод дня. Па Мандарыне швэндаецца натоўп, у еўраоптаўскіх чэргах стаяць без дыстанцыі ўвогуле, без масак амаль усе.

То-бок, бурбалку - ілюзію, што людзі навокал збольшага сьцерагуцца - стварае нават такая простая рэч, як час, у які ты йдзеш у краму. Ня ведаю, ці залежыць яно ад крамы. Правяраць (зазіраць у Гіппа ў 19:00 пятніцы) ня буду.

Говорят, они пробили новое дно.

Имею мнение, не оспоришь - дно было пробито в Бресте, но никто этого не заметил.

Іхняя закаханасць у НКУС - справа вядомая, і Курапаты для Пажыццёвага - гэта Пазьняк, а Пазьняка ён ненавідзіць. А ў Берасьці быў не НКУС, там ахвяры нацыстаў, і што - спынілі будоўлю? З-зараз, і шчэ штраф за "распространение печатных материалов нерекламного характера", каб вянкі несанкцыянаваныя да плота не цягаў.

Як мы ведаем з класікі, кожны беларус мае дзьве душы.

Таму адзіночны пікет у выкананні беларуса аўтаматычна ператвараецца ў масавае мерапрыемства. Можна штрафаваць адразу, не падсылаючы дадатковага шуняўку ці цітушку. Між іншым, эканомія дзяржсродкаў.

...А як будзе "дешёвое жлобство", бо проста "танная сквапнасць" не адлюстроўвае?..

Не, ну ў iх заўсёды так. Школьнiкаў на бульбу, дактароў прыбiраць лес, з беспрацоўных падатак, на падаткi падатак, службу ў армii выключыць з працоўнага стажу i пенсiю не плацiць. Вось цяпер заўважылi, што ўсе тры святы прыпалi на суботу-нядзелю, i вырашылi падараваць нам аж цэлы выходны дзень - другое студзеня!

...Ну й перанеслi працоўны дзень з 02.01 на 21.01, шчодрыя нашы казлы.


(ў нас тут ва ўсiх адразу з'явiлася "неабходнасць працаваць па праэкце"))))))) )

Дзіўная справа. Я - істота рускамоўная, заўсёды жыла ў рускамоўным асяроддзі, калі спрабую размаўляць па-беларуску, вынікі сумныя. Але. Вынікі сумныя з боку лексікі, а фанетыка ў мяне больш-меней карэктная. Я думала, мы ўсе такія (ці амаль усе?), а тут слухаю чарговае апытанне, да людзей на вуліцы звяртаюцца па-беларуску, тыя спрабуюць адказваць па-беларуску, атрымліваецца натуральна трасянка - але ж трасянка з моцным рускім акцэнтам амаль ва ўсіх! Рь, чь, вось гэта, чаму так?

...Где-то в конце весны сплела себе фенечку. Простенькую, детскую, восемь рядов крестиком, два цвета: жёлтая полоска, голубая полоска.
А шеф меня такой спрашивает: до тебя милиция не докопается?
Да нет, милиции пофиг, конечно.
Вот только то, что возможна сама постановка вопроса - а не станет ли милиция придираться из-за двухцветного браслетика без орнамента?... Ставьте нам диагноз.

(Я делаю вид "А что здесь такого?", я в глубине души боюсь. Иду по улице - хоть с новой, жёлто-голубой, хоть со старой, бело-красно-белой фенькой - и тихонечко, иррационально боюсь.

И когда очередное руссотуристо пишет, как распрекрасно у нас живётся без таджикских дворников, я вспоминаю о таком вот страхе.)