А тон паведамленняў прыкладна такі...

[lighty_stork]

"Жыў-быў у глухім закутку харошы рускі мальчык. Жыў ён бедна, працы ніякай не было, і пайшоў ён у армію на кантракт, бо іншага выйсьця ня меў. Днямі пазваніў родным, што пару тыдняў сувязі ня будзе, бо кудысьці пераводзяць ненадоўга... а іх павезлі ва Украіну. Ну й зрабілі з яго ...зусім харошага рускага. Ва ўкраінскім сэнсе тэрміна".

"Жыў-быў добры беларускі хлопчык. Размеркавалі яго ў глухі закуток, плацілі сто баксаў за дзьве стаўкі, працы іншай не было, і паехаў он у Польшчу на заробкі, бо іншага выйсьця ня меў. Туды-сюды, "у Польшчы праца заўсёды ёсць", тут вайнушка, жонцы збрахаў, што едзе валанцёрыць, вярнуўшыся з першага выезда, прызнаўся, што ў ЗСУ парамедыкам..." зычыць добраму беларускаму хлопчыку пражыць яшчэ сто год

"Жыў-быў добры беларускі хлопчык. Жыў у райцэнтры, працы ніякай не было, і паехаў он у рашку на заробкі, бо іншага выйсьця ня меў. Потым вярнуўся (і нават жывы), круціўся-круціўся, тут вайнушка, і цяпер яго абвінавачваюць у падпале нейкай скрыні ля чыгункі..."

"Жыў-быў у глухім закутку харошы беларускі мальчык. Жыў ён бедна, працы ніякай не было, і пайшоў ён у міліцыянты, бо іншага выйсьця ня меў..." цьху, не атрымаецца з мяне прапагандысткі: сама тэзу прыдумаю - сама і контрпрыклад знайду...